سریع

یه موقعی تصوری داشتم از زندگیم که من آدم تنهایی هستم و برا خودم میرم و میام کسی منو درک نمیکنه و ... زمانی که دور و برم پر بود از ادمهای مختلف. اما الان واقعا اون تصوراتم واقعی شدند و میبینم که به اون رویاهام رسیدم. حتی روزای تعطیل هم تنهایی.

داشتم به خونواده فکر میکردم که چقدر منو از تنهایی در میارن. اما با اونها هم مشکلاتی دارم. کلا با هر کسی باشم یه مشکلی خواهم داشت. فکر میکنم طبیعیه اما چرا بعدش کلا قطع میکنم؟ این سوال اصلیه. سریع.